De Gruyter: verschil tussen versies

Uit etiwiki
Naar navigatie springenNaar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Piet de Gruyter''' (1795-1867) begon in 1818 in 's-Hertogenbosch met een zogeheten paardengrutmolen, een bedrijf voor de verwerking van peulvruchten, zaden, en granen. Toen zijn zoon Louis (1833-1911) de onderneming overnam, werd ook gestart met het branden van koffie, het zogenaamde koffiebranden. De klantenkring bestond vooral uit boeren in de omgeving van 's-Hertogenbosch.
De geschiedenis van kruideniersketen De Gruyter begint in 1818 als Piet de Gruyter (1795-1867) in 's-Hertogenbosch een bedrijf start voor de verwerking van peulvruchten, zaden, en granen. Aan het einde van de 19e eeuw bestaat het familieconcern uit verschillende verwerkingsbedrijven en wordt een keten van winkels geopend. In 1913 gaat in Nederland de 44ste winkel open, waarvan de meeste gevestigd waren in de vier grote steden.


Aan het einde van de 19e eeuw werd aan de verwerkingsbedrijven een keten van winkels toegevoegd. Het bedrijf De Gruyter was tussentijds in handen gekomen van een derde generatie: de zonen Lambert (1873-1951) en Jacques (1875-1950).
In het verzuilde Nederland was het de winkel van de katholieken, de protestanten kozen onder andere voor Albert Heijn. Met de ontzuiling werden deze verhoudingen wat losser.


Een belangrijk element in de verkooppolitiek was het geven van 10% korting bij inlevering van de kassabonnen. De slogan van De Gruyter luidde dan ook ''<u>En</U> betere waar <u>èn</u> tien procent, <u>alleen</u> de Gruyter''. Hierdoor werden trouwe klanten beloond en had men een extra middel om de filiaalchefs te controleren. Omdat De Gruyter alleen producten van eigen merk verkocht waren de bruto prijzen toch niet te vergelijken met die van anderen.
vanaf 1967 heeft Unilever iets minder dan de helft van de aandelen De Gruyter in handen.
 
In het verzuilde Nederland was het de winkel van de katholieken, de protestanten kozen onder andere voor Albert Heijn. Met de ontzuiling werden deze verhoudingen wat losser.


De neergang kwam toen De Gruyter de omslag naar de moderne [[supermarkt]] volledig miste. Te lang hield het bedrijf vast aan zijn eigen merken en winkelconcept. Het [[Unilever]]-concern probeerde De Gruyter nog een reddende hand toe te steken. Maar de omschakeling naar een modern supermarktbedrijf kwam te laat.
De neergang kwam toen De Gruyter de omslag naar de moderne [[supermarkt]] volledig miste. Te lang hield het bedrijf vast aan zijn eigen merken en winkelconcept. Het Unilever-concern probeerde De Gruyter nog een reddende hand toe te steken. Maar de omschakeling naar een modern supermarktbedrijf kwam te laat.


In 1971 nam SHV, die enkele jaren eerder met de zelfbedieningsgroothandel [[Makro]] was begonnen, het noodlijdende De Gruyter over. In dat jaar rapporteerde De Gruyter een verlies van ruim 40 miljoen gulden (ruim 18 miljoen euro).
In 1971 nam SHV (Steenkolen Handels Vereniging), die enkele jaren eerder met de zelfbedieningsgroothandel [[Makro]] was begonnen, het noodlijdende De Gruyter over. In dat jaar rapporteerde De Gruyter een verlies van ruim 40 miljoen gulden (ruim 18 miljoen euro). Vijf jaar later kwamen de resterende onderdelen van De Gruyter in handen van de winkelketen [[Spar]]. De winkels van De Gruyter zijn daarna geleidelijk uit het straatbeeld verdwenen.


Vijf jaar later kwamen de resterende onderdelen van De Gruyter in handen van de winkelketen [[Spar]]. De winkels van De Gruyter zijn daarna geleidelijk uit het straatbeeld verdwenen, net als de winkels van de Vana en van Simon de Wit.
1968-1971 Metromarkt (De prijzen blijven laag) De Gruyter.  


Alle [http://www.bieretiketten.nl/cms/index.php?page=Etikettenoverzicht&paginanr=dommelsch------000-00 bieren] van De Gruyter zijn door [[Dommelsch| De Dommelsche Bierbrouwerij] gebrouwen.  
De Gruyter verkocht voornamelijk artikelen onder eigen merk. Voor het bier werd in 1938 een overeenkomst gesloten met de [[Dommelsch| Dommelsche Bierbrouwerij]]. Dommelsch bleef tot 1977 het bier voor De Gruyter leveren. Dommelsch maakte ook het Bier van Pieters. Genoemd naar de kruidenierszaken van Pieters Teeuwen die in 1950 door De Gruyter waren overgenomen.


<gallery>
<gallery>
Regel 29: Regel 27:
</gallery>
</gallery>


[[Categorie:Supermarkt|Gruyter]]
[[Categorie: Supermarkt]]
[[Categorie: Huismerk]]

Versie van 18 nov 2015 13:15

De geschiedenis van kruideniersketen De Gruyter begint in 1818 als Piet de Gruyter (1795-1867) in 's-Hertogenbosch een bedrijf start voor de verwerking van peulvruchten, zaden, en granen. Aan het einde van de 19e eeuw bestaat het familieconcern uit verschillende verwerkingsbedrijven en wordt een keten van winkels geopend. In 1913 gaat in Nederland de 44ste winkel open, waarvan de meeste gevestigd waren in de vier grote steden.

In het verzuilde Nederland was het de winkel van de katholieken, de protestanten kozen onder andere voor Albert Heijn. Met de ontzuiling werden deze verhoudingen wat losser.

vanaf 1967 heeft Unilever iets minder dan de helft van de aandelen De Gruyter in handen.

De neergang kwam toen De Gruyter de omslag naar de moderne supermarkt volledig miste. Te lang hield het bedrijf vast aan zijn eigen merken en winkelconcept. Het Unilever-concern probeerde De Gruyter nog een reddende hand toe te steken. Maar de omschakeling naar een modern supermarktbedrijf kwam te laat.

In 1971 nam SHV (Steenkolen Handels Vereniging), die enkele jaren eerder met de zelfbedieningsgroothandel Makro was begonnen, het noodlijdende De Gruyter over. In dat jaar rapporteerde De Gruyter een verlies van ruim 40 miljoen gulden (ruim 18 miljoen euro). Vijf jaar later kwamen de resterende onderdelen van De Gruyter in handen van de winkelketen Spar. De winkels van De Gruyter zijn daarna geleidelijk uit het straatbeeld verdwenen.

1968-1971 Metromarkt (De prijzen blijven laag) De Gruyter.

De Gruyter verkocht voornamelijk artikelen onder eigen merk. Voor het bier werd in 1938 een overeenkomst gesloten met de Dommelsche Bierbrouwerij. Dommelsch bleef tot 1977 het bier voor De Gruyter leveren. Dommelsch maakte ook het Bier van Pieters. Genoemd naar de kruidenierszaken van Pieters Teeuwen die in 1950 door De Gruyter waren overgenomen.