De Gruyter: verschil tussen versies

Uit etiwiki
Naar navigatie springenNaar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Piet de Gruyter''' (1795-1867) begon in 1818 in 's-Hertogenbosch met een zogeheten paardengrutmolen, een bedrijf voor de verwerking van peulvruchten, zaden, en g...')
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(12 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Piet de Gruyter''' (1795-1867) begon in 1818 in 's-Hertogenbosch met een zogeheten paardengrutmolen, een bedrijf voor de verwerking van peulvruchten, zaden, en granen. Toen zijn zoon Louis (1833-1911) de onderneming overnam, werd ook gestart met het branden van koffie, het zogenaamde koffiebranden. De klantenkring bestond vooral uit boeren in de omgeving van 's-Hertogenbosch.
[[bestand: 1982.jpg| thumb| right| Kroonkurk met het logo van de Metromarkt]]
De geschiedenis van De Gruyter begint in 1818 als Piet de Gruijter (1795-1867) in 's-Hertogenbosch een bedrijf start voor de verwerking van peulvruchten, zaden, en granen. Aan het einde van de 19e eeuw bestaat het familieconcern uit verschillende verwerkingsbedrijven en wordt een keten van winkels geopend. In 1913 gaat in Nederland de 44ste winkel open, waarvan de meeste gevestigd waren in de vier grote steden. In de loop van de 20e eeuw blijft het concern groeien tot de grootste kruidenier van Nederland met bijna 500 filialen in 1963 waarvan 335 zelfbedieningszaken, 15 supermarkten en 17 fabrieken. Albert Heijn had, als tweede, destijds 450 winkels. In 1966 volgt de overname van Zijlstra uit Zwolle. Hoewel het aantal filialen is gegroeid tot 526, neemt ook de concurrentie toe en daalt het bedrijfsresultaat van De Gruyter. In 1967 breidt Unilever zijn aandelenbelang in De Gruyter uit tot 49 procent.  


Aan het einde van de 19e eeuw werd aan de verwerkingsbedrijven een keten van winkels toegevoegd. Het bedrijf De Gruyter was tussentijds in handen gekomen van een derde generatie: de zonen Lambert (1873-1951) en Jacques (1875-1950).
De Gruyter besluit af te stappen van het beleid om alleen nog artikelen onder eigen merk te verkopen en tot de bouw van meer supermarkten (Metromarkt) ten koste van de kleine kruidenierszaken. De kosten vallen echter tegen en boekjaar 1967 wordt met verlies afgesloten. De nieuwe strategie leidt in 1968, 1969 en 1970 tot steeds grotere verliezen. In 1971 wordt het bedrijf verkocht aan de SHV (Steenkolen Handels Vereniging), eigenaar van groothandel Makro. Het De Gruyter concern wordt flink gesaneerd en de winkels worden doorverkocht aan  [[Schuitema]] en [[Spar]]. Daarna is de naam De Gruyter geleidelijk uit het straatbeeld verdwenen.


Een belangrijk element in de verkooppolitiek was het geven van 10% korting bij inlevering van de kassabonnen. De slogan van De Gruyter luidde dan ook ''<u>En</U> betere waar <u>èn</u> tien procent, <u>alleen</u> de Gruyter''. Hierdoor werden trouwe klanten beloond en had men een extra middel om de filiaalchefs te controleren. Omdat De Gruyter alleen producten van eigen merk verkocht waren de bruto prijzen toch niet te vergelijken met die van anderen.
De Gruyter verkocht voornamelijk artikelen onder eigen merk. Voor het bier werd in 1938 een overeenkomst gesloten met de [[Dommelsch| Dommelsche Bierbrouwerij]]. Dommelsch bleef tot 1977 het bier voor De Gruyter leveren. Dommelsch maakte ook het Bier van Pieters. Genoemd naar de kruidenierszaken van Pieters Teeuwen die in 1950 door De Gruyter waren overgenomen. In de jaren 1970 verkocht De Gruyter tevens het [http://www.bieretiketten.nl/cms/?index.php&page=Etikettenoverzicht&paginanr=schaap---------055-00 Gildebier] van brouwerij [[De Schaapskooi]].


In het verzuilde Nederland was het de winkel van de katholieken, de protestanten kozen onder andere voor Albert Heijn. Met de ontzuiling werden deze verhoudingen wat losser.
<gallery>
Bestand: Gruyterbier1.jpg| .
Bestand: Gruyterbier2.jpg| .
Bestand: Gruyterbier3.jpg| .
Bestand: Gruyterbier4.jpg| .
Bestand: Gruyterbier5.jpg| .
Bestand: Gruyterbier6.jpg| .
Bestand: Gruyterbier7.jpg| .
Bestand: Gruyterbier8.jpg| .
Bestand: Gruyterbier9.jpg| .
Bestand: Gruyterbier10.jpg| .
Bestand: BiervanPieters.jpg| .
Bestand: 29278.jpg| .
</gallery>


De neergang kwam toen De Gruyter de omslag naar de moderne [[supermarkt]] volledig miste. Te lang hield het bedrijf vast aan zijn eigen merken en winkelconcept. Het [[Unilever]]-concern probeerde De Gruyter nog een reddende hand toe te steken. Maar de omschakeling naar een modern supermarktbedrijf kwam te laat.
[[Categorie: Supermarkt]]
 
[[Categorie: Huismerk]]
In 1971 nam SHV, die enkele jaren eerder met de zelfbedieningsgroothandel [[Makro]] was begonnen, het noodlijdende De Gruyter over. In dat jaar rapporteerde De Gruyter een verlies van ruim 40 miljoen gulden (ruim 18 miljoen euro).
 
Vijf jaar later kwamen de resterende onderdelen van De Gruyter in handen van de winkelketen [[Spar]]. De winkels van De Gruyter zijn daarna geleidelijk uit het straatbeeld verdwenen, net als de winkels van de Vana en van Simon de Wit.

Huidige versie van 16 jan 2016 om 09:58

Kroonkurk met het logo van de Metromarkt

De geschiedenis van De Gruyter begint in 1818 als Piet de Gruijter (1795-1867) in 's-Hertogenbosch een bedrijf start voor de verwerking van peulvruchten, zaden, en granen. Aan het einde van de 19e eeuw bestaat het familieconcern uit verschillende verwerkingsbedrijven en wordt een keten van winkels geopend. In 1913 gaat in Nederland de 44ste winkel open, waarvan de meeste gevestigd waren in de vier grote steden. In de loop van de 20e eeuw blijft het concern groeien tot de grootste kruidenier van Nederland met bijna 500 filialen in 1963 waarvan 335 zelfbedieningszaken, 15 supermarkten en 17 fabrieken. Albert Heijn had, als tweede, destijds 450 winkels. In 1966 volgt de overname van Zijlstra uit Zwolle. Hoewel het aantal filialen is gegroeid tot 526, neemt ook de concurrentie toe en daalt het bedrijfsresultaat van De Gruyter. In 1967 breidt Unilever zijn aandelenbelang in De Gruyter uit tot 49 procent.

De Gruyter besluit af te stappen van het beleid om alleen nog artikelen onder eigen merk te verkopen en tot de bouw van meer supermarkten (Metromarkt) ten koste van de kleine kruidenierszaken. De kosten vallen echter tegen en boekjaar 1967 wordt met verlies afgesloten. De nieuwe strategie leidt in 1968, 1969 en 1970 tot steeds grotere verliezen. In 1971 wordt het bedrijf verkocht aan de SHV (Steenkolen Handels Vereniging), eigenaar van groothandel Makro. Het De Gruyter concern wordt flink gesaneerd en de winkels worden doorverkocht aan Schuitema en Spar. Daarna is de naam De Gruyter geleidelijk uit het straatbeeld verdwenen.

De Gruyter verkocht voornamelijk artikelen onder eigen merk. Voor het bier werd in 1938 een overeenkomst gesloten met de Dommelsche Bierbrouwerij. Dommelsch bleef tot 1977 het bier voor De Gruyter leveren. Dommelsch maakte ook het Bier van Pieters. Genoemd naar de kruidenierszaken van Pieters Teeuwen die in 1950 door De Gruyter waren overgenomen. In de jaren 1970 verkocht De Gruyter tevens het Gildebier van brouwerij De Schaapskooi.

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

  • .

    .

Overgenomen van "https://www.bieretiketten.nl/etiwiki/index.php?title=De_Gruyter&oldid=2166"