Stout: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
Het van oorsprong Britse stout wordt al eeuwen in Nederland gedronken. De vroegste advertentie voor "''London Dubbeld Brown Stout''" stamt uit 1814. In Nederland werd ook wel stout gebrouwen, maar dit ''Engelsche bier'' haalde het niet bij het origineel. In advertenties benadrukken handelaars dat het stout in Engeland werd afgevuld en ''beslist geen Hollandsch stout'' betreft. Daar komt verandering in als [[Van Vollenhoven]] begint met het brouwen van een eigen stout. In 1880 wordt aan de brouwerij ''een inrichting bijgebouwd tot het fabriceren van stout''. Ook brouwerij [[Het Hert]] uit Vlijmen brouwde destijds een populaire stout, het Corman's Extra Stout. Er was kritiek op het etiket omdat het met de rode ruit op een lichtbruine achtergrond te veel zou lijken op de etiketten van de Engelse concurrent brouwerij Bass & Co. Nog voor de eeuwwisseling werd ook Nederlands stout gebrouwen door De Zwarte Ruiter, De Haan & Sleutels, Het Haantje, Het Scheepje, ZHB, Deli, Oranjeboom, De Hengeloosche, Lans (Het Hert Haarlem), DAVO (Deventer), Luitingh (groningen) en De 3 Hoefijzers. Amstel komt pas in 1922 met Super Stout. | Het van oorsprong Britse stout wordt al eeuwen in Nederland gedronken. De vroegste advertentie voor "''London Dubbeld Brown Stout''" stamt uit 1814. In Nederland werd ook wel stout gebrouwen, maar dit ''Engelsche bier'' haalde het niet bij het origineel. In advertenties benadrukken handelaars dat het stout in Engeland werd afgevuld en ''beslist geen Hollandsch stout'' betreft. Daar komt verandering in als [[Van Vollenhoven]] begint met het brouwen van een eigen stout. In 1880 wordt aan de brouwerij ''een inrichting bijgebouwd tot het fabriceren van stout''. Ook brouwerij [[Het Hert]] uit Vlijmen brouwde destijds een populaire stout, het Corman's Extra Stout. Er was kritiek op het etiket omdat het met de rode ruit op een lichtbruine achtergrond te veel zou lijken op de etiketten van de Engelse concurrent brouwerij Bass & Co. Nog voor de eeuwwisseling werd ook Nederlands stout gebrouwen door De Zwarte Ruiter, De Haan & Sleutels, Het Haantje, Het Scheepje, ZHB, Deli, Oranjeboom, De Hengeloosche, Lans (Het Hert Haarlem), DAVO (Deventer), Luitingh (groningen) en De 3 Hoefijzers. Amstel komt pas in 1922 met Super Stout. | ||
[[bestand: 31520.jpg| thumb| | [[bestand: 31520.jpg| thumb| left| Aanbevolen door H.H. doctoren]] | ||
De populariteit van stout was te danken aan twee zaken. Het alcoholpercentage was, met 5,5 tot 7,5 procent, hoger dan dat van de andere beschikbare bieren. En stout had de reputatie om geneeskrachtig te zijn. ''Er is geen ander bier dat zo versterkend is dat de heren doctoren het zelfs aanbevelen''. Hoewel die populariteit niet overdreven moet worden. Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat 50 procent van de Nederlandse bierconsumptie in 1939 bestond uit [[Pilsener]] en Münchener, 49 procent uit ''gewoon'' lager bier en slechts 1 procent uit overige bieren waaronder bockbier en stout. | De populariteit van stout was te danken aan twee zaken. Het alcoholpercentage was, met 5,5 tot 7,5 procent, hoger dan dat van de andere beschikbare bieren. En stout had de reputatie om geneeskrachtig te zijn. ''Er is geen ander bier dat zo versterkend is dat de heren doctoren het zelfs aanbevelen''. Hoewel die populariteit niet overdreven moet worden. Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat 50 procent van de Nederlandse bierconsumptie in 1939 bestond uit [[Pilsener]] en Münchener, 49 procent uit ''gewoon'' lager bier en slechts 1 procent uit overige bieren waaronder bockbier en stout. | ||
Na de tweede wereldoorlog | Na de tweede wereldoorlog ontstaan de grote brouwconcerns en verdwijnen veel kleine brouwerijen. De aandacht komt vrijwel uitsluitend op het pilsener te liggen. Toch gaat het Nederlands stout niet helemaal verloren. Heineken, die samen met Amstel brouwerij van Vollenhoven had overgenomen, blijft het Van Vollenhoven's Stout brouwen. En Oranjeboom handhaaft het merk Trio Stout. | ||
[[bestand: Arcener_stout.jpg| thumb| right| ]] Het duurt tot 1983 voordat Arcener met een nieuw Nederlands stout komt. De brouwers hadden al enige ervaring met stout brouwen omdat de productie van Trio Stout bij hun vorige werkgever, brouwerij De Vriendenkring, was ondergebracht. Noorder bierbrouwerij | |||
1983 Arcener stout Noorder bierbrouwerij | |||
... onder constructie | ... onder constructie | ||
| Regel 41: | Regel 36: | ||
[[categorie: Biersoort]] | [[categorie: Biersoort]] | ||
Versie van 6 mrt 2016 12:51
Stout is een biersoort met een donkerbruine tot zwarte kleur die ontstaat door het gebruik van gebrande of geroosterde mout. Stout is in de eerste helft van de 18e eeuw in Londen ontstaan als een zwaardere variant van de biersoort porter. Het werd aanvankelijk ook stout porter genoemd. Het is niet eenvoudig om stout onder een noemer te vangen. Er bestaan veel verschillende stout-bieren die in alcoholgehalte variëren van 4 tot meer dan 10 volumeprocenten, zowel boven- als ondergistend gebrouwen. Grofweg worden vier varianten onderscheiden. Het (Irish) dry stout of bitter stout is vanwege Guinness de bekendste. Het heeft een laag alcoholgehalte. De milk- of sweet stout is zoeter van smaak. De export of foreign stout met een alcoholgehalte van 6 tot 9 procent en de Russian imperial stout (RIS). RIS is het zwaarste type stout met 7 tot wel 14 volumeprocenten.
Stout in Nederland
Het van oorsprong Britse stout wordt al eeuwen in Nederland gedronken. De vroegste advertentie voor "London Dubbeld Brown Stout" stamt uit 1814. In Nederland werd ook wel stout gebrouwen, maar dit Engelsche bier haalde het niet bij het origineel. In advertenties benadrukken handelaars dat het stout in Engeland werd afgevuld en beslist geen Hollandsch stout betreft. Daar komt verandering in als Van Vollenhoven begint met het brouwen van een eigen stout. In 1880 wordt aan de brouwerij een inrichting bijgebouwd tot het fabriceren van stout. Ook brouwerij Het Hert uit Vlijmen brouwde destijds een populaire stout, het Corman's Extra Stout. Er was kritiek op het etiket omdat het met de rode ruit op een lichtbruine achtergrond te veel zou lijken op de etiketten van de Engelse concurrent brouwerij Bass & Co. Nog voor de eeuwwisseling werd ook Nederlands stout gebrouwen door De Zwarte Ruiter, De Haan & Sleutels, Het Haantje, Het Scheepje, ZHB, Deli, Oranjeboom, De Hengeloosche, Lans (Het Hert Haarlem), DAVO (Deventer), Luitingh (groningen) en De 3 Hoefijzers. Amstel komt pas in 1922 met Super Stout.
De populariteit van stout was te danken aan twee zaken. Het alcoholpercentage was, met 5,5 tot 7,5 procent, hoger dan dat van de andere beschikbare bieren. En stout had de reputatie om geneeskrachtig te zijn. Er is geen ander bier dat zo versterkend is dat de heren doctoren het zelfs aanbevelen. Hoewel die populariteit niet overdreven moet worden. Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat 50 procent van de Nederlandse bierconsumptie in 1939 bestond uit Pilsener en Münchener, 49 procent uit gewoon lager bier en slechts 1 procent uit overige bieren waaronder bockbier en stout.
Na de tweede wereldoorlog ontstaan de grote brouwconcerns en verdwijnen veel kleine brouwerijen. De aandacht komt vrijwel uitsluitend op het pilsener te liggen. Toch gaat het Nederlands stout niet helemaal verloren. Heineken, die samen met Amstel brouwerij van Vollenhoven had overgenomen, blijft het Van Vollenhoven's Stout brouwen. En Oranjeboom handhaaft het merk Trio Stout.
Het duurt tot 1983 voordat Arcener met een nieuw Nederlands stout komt. De brouwers hadden al enige ervaring met stout brouwen omdat de productie van Trio Stout bij hun vorige werkgever, brouwerij De Vriendenkring, was ondergebracht. Noorder bierbrouwerij
... onder constructie
De porter is ontstaan in de gewelddadige pubs van Londen in de achttiende eeuw, een donker, medium bodied bier dat erg moutig en hoppig is. De verhalen van het ontstaan van dit bier wijzen naar de barman van één van die pubs. Hij zou de oorspronkelijke maker zijn van de porter door een lichter gehopt bier met een oudere aged-ale te mengen. Het resultaat was een bier dat erg in trek was onder de bevolking. Brouwers onderzochten de mix en gingen aan de slag met het brouwen van een porter. Hierdoor was het mixen van bieren aan de bar niet meer nodig. Porter en stout bier tegenwoordig Tegenwoordig zijn er veel onduidelijkheden over de verschillen tussen een porter en een stout. Dit komt omdat de speciaalbier brouwers tegenwoordig porters brouwen met een hoger alcoholpercentage dan de meeste stouts en dus stouts met een lager alcoholpercentage dan een porter.
Zodra je het verschil tussen deze twee bieren aan een willekeurig aantal brouwers vraagt, krijg je een groot aantal verschillende antwoorden te horen.
Makkelijk gezegd is een porter en een stout hetzelfde, alleen heeft een stout een hoger alcoholpercentage, wat tegenwoordig dus ook niet meer zo is. Het belangrijkste verschil is de soort mout die moet worden gebruikt voor de verschillende type bieren.
Voor Porters gebruiken brouwers gemoute gerst en voor stouts wordt voornamelijk gebruik gemaakt van geroosterde gerst. Daarom wordt een stout vaak geassocieerd met de smaak van koffie. Maar zelfs deze regel blijkt bij verschillende brouwers niet meer op te gaan.
Ga akkoord met het etiket
Zolang er dus speciaalbier brouwerijen zijn die blijven experimenteren met bier, zal er nooit een groot verschil ontstaan tussen een porter en een stout. Dus ga akkoord met wat er op het etiket van het bier staat en geniet van wat je drinkt, een porter of stout, het kan allebei. Tegenwoordig zijn beide bieren in wezen hetzelfde.
